Andrej's kinderverhalen
Naast het schrijven van thrillers en detectives, heeft Andrej ook een aantal kinderverhalen geschreven. Deze liggen momenteel 'op de plank' en zijn nog niet gepubliceerd. De verhalen wachten op het juiste moment om tot leven te komen. De tekeningen zijn van Andrejs oudste zoon.
Andrej Verhoeks' kinderverhalen zijn voornamelijk leuke, spannende avonturen die zich afspelen in het heden of juist in een middeleeuwse setting. Echter, soms spelen er ook maatschappelijke thema's een rol. Voorbeelden daarvan zijn echtscheiding en klimaatverandering.
Onderstaand een stukje uit 'De Gouden Koning - deel 1 van de 'Donkere Woud'-trilogie.
...Ik ben Wollip. Wat doen jullie hier? In mijn bos? Waar gaan jullie naar toe en wat is jullie bestemmeling?’ Het was de koning die antwoordde.
'Dat zijn een hoop vragen, Wollip. Ik ben koning Adal en dit is Jacob mijn adviseur, en dit zijn mijn lijfwachten Berend en Barend. Wij zijn op zoek naar de gouden vijver.’
‘Ohoooh…de gouden vijver nog wel.’ Het kereltje kwam nu met kleine vlugge hupjes achter zijn boompje vandaan en keek de koning een beetje brutaal aan.
‘Dit bos is anders best gevaardelijk hoor. Het is veiliger om te keren en dan ook nog weg te gaanen.’
Hieronder zie je een klein stukje tekst uit één van de verhalen, genaamd Het Clubhuis:
... Met grote ogen keken de twee jongens elkaar aan. Waar hadden die kerels het over? Ze zaten niet echt in een gemakkelijke houding, maar durfden niet te bewegen uit angst voor die twee kerels. Die waren nog steeds in een heftige discussie verwikkeld. Veel kon hij er verder niet van verstaan, want de mannen spraken op een gedempte toon. Omdat het gesprek steeds langer duurde, moest Jasper anders gaan zitten, om te voorkomen dat hij kramp kreeg. Hij verloor zijn evenwicht en kon zich nog maar net vastgrijpen. Hierbij stootte hij tegen een stapel dozen, waarvan er één omviel.
‘Wie is daar?’
Jasper en Mikel keken elkaar nu angstig aan en bewogen niet meer. Ze durfden nauwelijks nog te ademen, maar zagen hoe één van die mannen langzaam hun kant opkwam. Wat moesten ze doen?
Ze konden maar een ding bedenken.
‘Rennen!’
Uit 'Het vervloekte Bos' - deel 2 van de 'Donkere Woud'-trilogie.
‘Kijk! Daar heel in de verte ligt Bosrand.’
Het pad liep weer gewoon verder, alsof het niet onderbroken was door de kloof. Na ongeveer een uur lopen, hielden de vrienden abrupt stil en glimlachten naar elkaar. Het geluid van vallend water was tussen de bomen goed hoorbaar. Ze stormden tussen de bomen door en even later zagen ze een prachtige waterval bij een mooi meertje, omgeven door gele bloemen. Precies zoals Igor omschreven had. Aan de rand van het bos keken een paar Gnuiven nieuwsgierig toe naar de reden van al dat lawaai. Folco, Jarik en Altena juichten en renden tussen de bloemen door tot aan de waterrand.
Net toen ze bukten om de geneeskrachtige kruiden met gele blaadjes te plukken, werden ze alle drie tegelijkertijd door onbekenden ineens zo stevig vastgepakt dat ze zich niet konden bewegen. Ze wilden het uitschreeuwen, maar schrokken zo erg dat ze juist muisstil bleven.
Blijf Op De Hoogte
Hoewel de kinderverhalen momenteel niet actief worden gepromoot, kunnen er in de toekomst mogelijkheden ontstaan. Blijf deze pagina in de gaten houden voor updates en nieuws over eventuele publicaties.